's Ochtends vroeg vullen wij, onze voor nog geen $10,- gekochte koelbox met ijs vanuit de ijsmachine van ons Motel 6. Prima motelletje was het. We laden alle tassen weer in om te vertrekken naar de volgende halte, Beatty is de naam. Het stadje zelf blijkt na aankomst weinig om het lijf te hebben. Maar dat maakt ook niet uit. We zijn met een reden op deze plek aanbeland. Het is de voordeur naar een plek welke door vele locals wordt beschouwt als een locatie waar je niet wil wezen. Waar als je er met autopech staat je in grote problemen kan raken als je niet snel geholpen wordt of helemaal niet gevonden wordt. Een plek welke 86 meter onder zeeniveau ligt en temperaturen boven de 50 graden aan de orde van de dag zijn. Wij gaan naar.... Death Valley!

Death Valley blijkt groot te zijn. Groter dan we dachten. Vele tot de verbeelding sprekende vergezichten, rotsformaties en zoutvlaktes liggen mijlen ver uit elkaar. We beginnen met een prachtige film in het visitor center over het park, het wildleven en de mensen welke er nog wonen. Het geeft ons een goede impressie van wat er te zien is. We besluiten ons te verplaatsen naar "badwater" De plaats zelf bestaat uit een poel ontstaan uit een bron vlak naast de weg. De grote hoeveelheid zout uit de omliggende bekken zorgt er echter voor dat het water in de poel niet drinkbaar is, vandaar de naam "Badwater" (slecht water). In de periode dat wij er zijn is de poel helemaal leeg en levert het prachtige zoutplaatsen op. Om er te komen lopen we zo'n 5 minuten weg van de auto. Man wat is het warm! Het voelt als een sauna waar de mogelijkheid om eruit te stappen voor een koel dompelbad je is ontnomen. Snel schieten we wat foto's en keren weer terug naar onze met airco voorziene Jeep. We besluiten door te rijden naar de volgende bezienswaardigheid, "The Natural Bridges". Om er te komen mag Esther haar innerlijke rallycoureur naar boven laten komen omdat de toegang tot deze Bridge aan het einde van een 2 mijl onverhard pad ligt. De Bridge is mooi om te zien. We lopen omhoog door een vallei om er te komen. Voldoende water drinken is het devies en hou elkaar in de gaten. Na dit natuurverschijnsel te hebben gezien dalen we weer af. In de auto kijken we elkaar bezweet aan. Willen we nog meer zien? Of genieten we nog van Death Valley vanuit de comfortabele positie van een met airco voorziene auto. We gaan voor de tweede optie.

Eenmaal gedoucht en te hebben gegeten ploffen we neer op ons bed en kijken op HBO naar de film Vacation. Het is namelijk nog eventjes wachten tot ik Esther één van de dingen kan laten zien die de meeste mensen nooit zo zullen zien zoals op een plek als deze. Nog voordat de film zijn einde nadert kijk ik naar buiten. "Ja! We kunnen instappen" zeg ik tegen Esther. We stappen in de auto om in de nacht terug te keren naar Death Valley. Zo'n 25 mijl rijden we weg van Beatty via dezelfde wegen welke we eerder die dag hadden gebruikt. Enkel nu zien we niks anders dan hetgeen de lampen van onze auto kon verlichten. Het is daar pikkedonker! En op de gevoed door slechte horrorfilms van vroeger ook best spannend. We parkeren de auto langs de weg om uit te stappen in een donkere wereld. Maar als we omhoog kijken zien we sterren! Zoveel, zo helder zo'n mooi gezicht. Alleen op plekken zoals deze waar geen verlichting in de verre omgeving is kun je sterren nog zien op deze manier. Prachtig! Toch is het ook spannend om op de grond te staan. Veel wildleven in het park wordt s'nachts actief. Prairiewolven en ratelslangen zijn de dieren die je het minst graag naast je auto heb staan terwijl je ze niet kan, zien zo donker dat het is. We besluiten, half hangend buiten de auto, nog een 20 minuten te genieten van dit schouwspel wat zich boven ons hoofd afspeelt om vervolgens weer terug te gaan naar onze veilige haven in Beatty. Morgen, morgen staat Las Vegas op het programma!